نکته های چرکو 32

"نامه ی عاشقانه"

 خوانندگان جان سلام

-----------------------------

از : عاشق کله پا

به : مدیر انجمن

با سلام

در ابتدا عارض شوم که با تمام وجود ، جدای از سینه ، حاضرم عاشقانه دل و جیگرم را برای شما چاک دهم  ، ولی چه کنم که من ، به شدت از شما گلایه مندم.

من در اینجا شما را به عدم اجرای قانون هدفمند کردن وبلاگها پس از تصویب و ابلاغ متهم می کنم ، آن از قانون 90 ثانیه ای وبلاگ خوانی و این از قانون عدم نمایش تصویر در وبلاگ نویسی ، شما بیشهریها اساساً در سراشیبی هستید! 

هـــلیله را از هـــــر هـــلی بخوانی " هـــلیله " است

           ولی بیشهر را چه کنیم ، چو بخوانی "رهه شیب" است

 بنده شواهد ، قرائن و مدارکی دارم که نشان می دهد قانون هدفمند کردن وبلاگها از اساس مورد تمسخر جمعی دوستان شما قرار گرفته است ، تا بتوانید در شرایط کنونی ، از آب گل آلود ماهی گرفته و به اهداف نهان و آشکار در سر پروراننده خود برسید.

هر گل که بیشتر به چمن می دهد صفا

                             گلـــــچین روزگــــــــار امانش نمی دهد

آن از حاج عمو رحمت و بچه اش و این هم از حاجی با دوستش!

در پایان عاجزانه از محضر مقدس می خواهم که این نوشتار ، خاطر شریف را مکدر نگرداند و با شعف دل ، دلنوشته های من را به قرار زیر ، مورد تفقد و واگویه قرار دهید. 

                            با تشکر – معشوقه کله پا

.

من مست و تو دیوانه ، ما را که برد خانه

آخر شود این وبلاگ ، روی سر من ویرانه

.

گنه کرد در بلخ آهنگری

چرا وبلاگ می زند گردن بیشهری؟

.

توانا بود هر که دانا بود

که گفتار نیکو در وبلاگ تنها بود

.

یاران چه غریبانه رفتند از این خانه

چون گفتند ، نداشتن وبلاگ بهترین راهه

.

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا؟

بی وفا ، وبلاگ هم می شود پول و پلا؟

.

ای نام تو بهترین سرآغاز

نجف ای جان عشاق ، بهتر که شدی سرباز

.

میازار موری که دانه کش است

شک نکن ، بالاخره در این هم تخته است

.

در کارگاه کوزه گری رفتم دوش

ناگفته گفتم ، غم رسوایی هم روش

.

من یار مهربانم ، دانا و خوش بیانم

... ، چه کنم ، از ذکر آن معذورم!!!